شخصی باهیجان و اضطراب به حضور امام صادق آمد وگفت:"درباره من دعایی بفرمایید تا خداوند به من وسعت رزقی بدهد،که خیلی فقیر و تنگدستم"
امام:"هرگز دعا نمی کنم."
-چرا دعا نمی کنید؟!
"برای اینکه خداوند راهی برای این کار معین کرده است.خداوند امر کرده است که روزی را پی جویی کنید و طلب نمایید.اما تو می خواهی در ختنه خود بنشینی و با دعا روزی را به خانه خود بکشانی!"
علی ابن علی طالب علیه سلام ازخانه بیرون آمده بود وطبق معمول به طرف صحرا و باغستان ها که با کار کردن در آنجاها آشنابود می رفت،ضمناباری نیزهمراه داشت.شخصی پرسید:"یاعلی!چه چیز همراه داری؟"
علی:"درخت خرما،ان شاءالله."
-درخت خرما؟!
تعجب آن شخص وقتی زایل شد بعد از مدتی او و دیگران دیدند تمام هسته های خرمایی که آن روز علی همراه می برد که کشت کند وآرزو داشت در آینده هر یک درخت خرما تناوری شود،به صورت یک نخلستان درآمد وتمام آن هسته هاسبزو هرکدام درختی شد.
